چرا ائمه اطهار(ع) نمیتوانند از حرم خود در مقابل حملات محافظت کنند؟
چرا ائمه اطهار از قدرت خود برای محافظت از حرم‌هایشان استفاده نمی‌کنند؟
قدرت تکوینی و تشریعی ائمه اطهار
ائمه اطهار (ع) علاوه بر مقام ولایت تشریعی که شامل حق قانون‌گذاری و هدایت مردم است، از ولایت تکوینی نیز برخوردار هستند. این قدرت، توانایی دخالت در امور عالم و تغییر در نظام هستی را به آنان عطا کرده است. این ولایت نه‌تنها به دوران حیات ظاهری ائمه محدود نمی‌شود، بلکه پس از شهادت و در عالم برزخ نیز پابرجاست. اما سؤال اصلی اینجاست که چرا ائمه اطهار همیشه از این قدرت برای محافظت از حرم‌های مطهرشان استفاده نمی‌کنند؟
استفاده مشروط از قدرت تکوینی
ائمه اطهار (ع) قدرتی نامحدود از سوی خداوند دریافت کرده‌اند، اما این قدرت را بر اساس حکمت و مصلحت الهی به کار می‌گیرند. هدف اصلی آنان هدایت انسان‌ها به سوی حق و حقیقت است، نه اعمال قدرت برای جلوگیری از حوادثی که در چارچوب آزمایش الهی رخ می‌دهند. آنان در جایی از قدرت خود استفاده می‌کنند که مصلحت دین و هدایت مردم در آن باشد و با سنت‌های الهی تضادی نداشته باشد.
احترام به سنت الهی و آزادی انسان‌ها
یکی از اصول تغییرناپذیر الهی این است که انسان‌ها در انتخاب مسیر هدایت یا گمراهی آزاد هستند. اگر ائمه اطهار (ع) به‌طور مداوم از قدرت خود برای جلوگیری از هرگونه تعرض استفاده می‌کردند، آزادی انسان‌ها در انتخاب مسیر محدود می‌شد و امکان آزمایش حقیقی از بین می‌رفت. هتک حرمت حرم‌های ائمه به‌عنوان یک امتحان الهی، زمینه‌ساز تمایز میان افراد هدایت‌یافته و گمراه است.
مقایسه با خانه کعبه
در طول تاریخ، خانه کعبه نیز بارها مورد تعرض ظالمان و سرکشان قرار گرفته است. خداوند متعال تنها در موارد خاص، مانند حمله سپاه ابرهه، با معجزه‌ای آشکار از این مکان مقدس محافظت کرد. این نمونه نشان می‌دهد که حتی خداوند نیز از قدرت خود فقط در مواقعی استفاده می‌کند که مصالح بالاتری در میان باشد.
پیامی برای امروز
حرم‌های ائمه اطهار (ع) نماد هدایت و ایمان هستند و احترام به این مکان‌ها، نشان‌دهنده ارتباط انسان با معنویت است. حوادثی که در این مکان‌های مقدس رخ می‌دهند، درسی برای جامعه هستند تا اهمیت حفاظت از ارزش‌های الهی و اخلاقی را بیشتر درک کنند. بنابراین، ائمه اطهار در این زمینه نیز به ما یادآوری می‌کنند که نگاه ما باید فراتر از دنیا باشد و به حکمت الهی اعتماد کنیم.