دشمن کیست؟
استاد حمید مشهدی آقایی
اشاره:
شاید…، نه! قطعاً نیاز است که یکی از شمارههای خیمههای معرفت به دشمنشناسی اختصاص یابد، دشمنشناسی برای هر کس و در هر جایگاه و هر مقطع زمانی و مکانی، امری ضروری و لازم است. این مقاله نیم نگاهی دارد به موضوع بسیار مهم دشمنشناسی از نگاه دیدهبان ژرفنگر انقلاب اسلامی؛ به این صورت که سیری در سخنان و سیره رهبر فرزانه انقلاب پیرامون دشمنشناسی میباشد. سعی ما بر این بوده تا چارچوبی نسبتاً جامع برای مطالعه و بحث و بررسی این موضوع ارائه کنیم و سیر بحث را از ابتدا تا پایان، فهرستوار و با پرهیز از تفصیل برای مربیان محترم تقدیم کنیم. در پایان نیز چند کتاب و مقاله ارزشمند را برای مطالعه بیشتر شما معرفی نماییم.
حرکت یعنی …
«حرکت»، ضرورت ذاتی زندگی انسان است. بدون حرکت، زندگی زندگی نیست؛ مردگی است. جادهای است از روزمرّگی تا روزمرگی!
«حرکت»، مبدا و مقصد میخواهد و بدون آن معنایی نخواهد یافت و لازمه این هر دو، وجود راه است.
در این میان و در سیر کلی آفرینش ما:
- حرکت، ضرورت اجتناب ناپذیر زندگی ماست.
ü مبدا و منتهای زندگی (تولد و مرگ) به دست ما نیست.
اما بین این آغاز (تولد) و فرجام (مرگ)، انتخاب چگونگی زیستن و مردن به دست ما و به اختیار ماست.
انتخاب با توست
چگونه زیستن و چگونه مردن، همان حقیقت زندگی است. راز همه سردرگمیها، حیرتها و پوچیها در عدم فهم درست زندگی زیبا است. همان چیزی که این روزها «سبک زندگی» نام گرفته است.
سؤال: زندگی زیبا و دلنشین چگونه معنا مییابد؟
جواب: «فهم درست زندگی و انتخاب راه صحیح»
و مشکل درست از همین جا آغاز میشود: «فهم درست از انتخاب راه». اگر بدفهمی و راه غلط را بگزینی، تباهی و انحراف و سقوط و هلاکت، انتظارت را میکشد و اگر فهم درست بیابی و راه صحیح را برگزینی، سختیها و مشکلات و رنجها چشم براه توست؛ با این تفاوت که راه باطل، ظاهری آراسته و فریبنده وجود دارد و باطنی تلخ و سخت و راه حق جلوهنماییای که به ذائقهها خوش نمیآید و فقط اهل بصیرت عمق آن را میفهمند.
دوستیها و دشمنیها از همین جا آغاز میشود
«انتخاب راه»، مساوی است با برانگیخته شدن دوستی دوستان و همراهی همراهان و شعلهور شدن آتش دشمنی دشمنان و مانعتراشی ناهمراهان. این سخن حقی است که:
«در متن گزینش راه، برانگیختن دوستی و دشمنی نیز نهفته است».
راز این دوستیها و دشمنیها در تعامل یا تعارض راهها و اهداف و منافع نهفته است. عدهای در زندگی روزمره خود دشمنیها را برنمیتابند یا باور نمیکنند. غافل از اینکه دشمن داشتن، فرع بر راه داشتن است؛ سادهاندیشی است اگر عدهای گمان کنند راهی را برمیگزینند و بدون هیچ دغدغهای تا آخر آن را میروند. تا راه هست، دشمن هم هست و خواهد بود؛ لذا باید او را دید و شناخت و برای مقابله با او تجهیز و آماده شد.
دشمنی شیطان نیز از همین جاست
گویا در قاموس دین، دشمن مساوی است با شیطان. اگر بخواهی دشمنی و دشمنان را بشناسی باید شیطان و شیطنتهای او را بشناسی! دشمنی دشمنان دین در هر زمان و مکان ـ و از جمله این زمان ـ و در هر عرصه و جلوه و به هر قدر و اندازه، نمونهای از شیطنتهای شیطانهای انسی و جنّی است. از این رو قبل از دشمنشناسی، شیطانشناسی قرار دارد؛ آن هم شیطانشناسی در مکتب قرآن و نهجالبلاغه و اهل بیت علیهم اسلام.
شیطانشناسی، همان دشمنشناسی است
اگر شیطان و اهداف و شیوههای شیطنت او و یارانش را بشناسیم، شناخت عمیقی به دسیسهها و توطئههای دشمنان اسلام و انقلاب اسلامی در این زمان پیدا کردهایم. چراکه راهبردها و شیوهها و ابزارهای شیطانهای عصر جدید، همان است که ابلیس و دوستان او هزاران سال است به کار گرفتهاند؛ فقط رنگ و لعاب و لفاف آن را عوض کردهاند. امام راحل عظیم الشأن ـ که سوگمندانه باید گفت او را خوب نشناختهایم ـ از همان ابتدا استکبار و امریکا را شیاطین و شیطان بزرگ خطاب کرد؛ در این باره هم مکرّر توطئه شیاطین را به مردم یادآوری میکرد. از جمله این دو فراز است که میفرماید:
«آن شیاطین که دشمن شما هستند، بیکار ننشستهاند و دائماً مشغول نقشه هستند. (صحیفه نور ۱۳/۲۹)
«من گمان نمیکنم دنیا تاکنون به مثل این عصری که ما در آن زندگی میکنیم شیطان داشته باشد … این عصر، عصر شیطانهاست … این است شیاطین … کارهای شیطانی … اینها به آن حیلههای شیطانی و با آن ابزارهای شیطانی که دارند همه جا را قبضه کردهاند. شیطانهای عصر تمدن!!» (همان ۱۸/۱۵۰)
هشت بار تأکید بر روی واژه شیطان و دشمنی شیاطین با انقلاب اسلامی، حکایت از نگاه عمیق و دینی امام راحل به مسأله دشمن، دشمنان و شناخت آنان دارد. از این رو به جدیت بر این باوریم که دشمنشناسی فرع شیطانشناسی است. پس اول، شیطان شناسی!
یک چارچوب مطالعه و تحقیق برای شیطانشناسی
درباره شیطانشناسی تحقیقات ارزشمندی ارائه و منتشر شده است. ما در این بخش برای آگاهی بیشتر شما نسبت به این موضوع مهم، یک چارچوب تحقیقاتی خوب را برای شیطانشناسی از نگاه قرآن و اهل بیت علیهم السلام تقدیم میکنیم تا با استفاده از این روش، مطالعات و تحقیقات خود را در این باره بهتر سامان دهید و در خیمههای معرفت، به همین صورت مباحث را پیش ببرید. ما نیز در این مبحث و در نگاه مقام معظم رهبری به دشمن شناسی، تا حد توان از همین روش استفاده کردهایم:
مقدمه: اهمیت شناخت شیطان
بخش اول: شناخت دشمن
فصل اول: آغاز دشمنی
مهلت به دشمن (شیطان) و حکمت آن
فصل دوم: توان و گستره فعالیت دشمن (در جهان طبیعت و گستره آن)
فصل سوم: اهداف دشمن (اهداف اصلی و فرعی)
فصل چهارم: سیاستهای اصولی دشمن:
- سیاست هجوم همه جانبه ۲٫ سیاست کمین و بهرهگیری از غفلت
- سیاست گام به گام ۴٫ سیاست پیگیری و دوام
- سیاست هجوم جمعی
فصل پنجم: مهارت ها تجهیزات و نیروهای دشمن
مهارت دشمن:
- زینتگری و صحنهپردازی (آرایش امکانات دنیا، پندارهای باطل و رفتارهای زشت)
- القاء وسوسههای زشت، ساخت و پرداخت آرزوها، تهدیدها و وعدههای ترساننده و فریبنده
- تباه کردن و گسستن پیوندها (تفرقه)
- توطئه از پشت سر و رویارویی از جلو
- استفاده از ضعف انسانهای ضعیف
- تهدید و ترساندن ضعیفان
تجهیزات دشمن:
- وسایل گوناگون شکار (حبّ دنیا، روابط با نامحرم، شرب خمر؛ پولپرستی، حب مقام، نفاق و…)
- به کارگیری نفس سرکش:
نیروهای دشمن (شیاطین انس و جن، حزب شیاطین: مجادله ۱۹۱، اولیاء الشیطان: انعام ۱۲۱، اخوان الشیاطین: اسراء ۱۲۷، جنود، اعوان و رجل (پیاده نظام)، فُرسان (سواره نظام): نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲)
فصل ششم: کمینگاههای حساس و گلوگاههای خطر
کمینگاههای حساس (عجب، حسد، تکبر، یاس و ناامیدی، خشم و غضب)
گلوگاههای خطر (ارتباط با نامحرم، معاشرتهای آلوده، خانههای بی فروغ، فضای مسموم اجتماع، جمع تفرقه زده مومنان)
فصل هفتم: در اسارت دشمن
- اسیران و خصوصیات روحی آنان (حسرت، گمراهی، فراموشی هویت، فرو رفتن در فساد و…)
- رفتار دشمن با اسرا (کینهتوزی، آزار، عذاب، پشیمانی، رهاسازی در اوقات حساس)
بخش دوم: کار زار با دشمن
فصل اول: سرمایهها و تواناییها (وحی، عقل، فطرت، نفس لوّامه، نفس الهامگر، حواس پنجگانه)
تواناییها (شناخت موقعیت بیرونی و درونی، آگاهی از گذشته و عبرتگیری، توبه، اخلاق خوب باقی مانده و اعمال صالح)، امدادها و الطاف الهی
فصل دوم: سیاست اصولی مبارزه با دشمن
- نگهبانی از جسم و جان، کنترل ورود و خروج، محاسبه و ارزیابی
- واکنش مناسب و در خور
- استعاذه و استغفار
- پایداری و مقاومت و برخورد خصمانه و غیر سازشمدارانه با دشمن
فصل سوم: شیوهها و راهکارهای مبارزه
گام اول: کاوش و بازنگری در حوزه جان
گام دوم: لایروبی و شستشوی آلودگیها
گام سوم: درمان بیماریها و ترمیم آسیبها (عجب، حسد، ناامیدی و…)
گام چهارم: تصحیح اندیشهها و ارزیابی و تعمیق باورها
گام پنجم: پیشگیری از آسیب و تلاش در بالندگی و عروج روح
و نتیجه همان سخن روشنگرانه رسول نور است که فرمود:
«اَلا وَ اِنَّ اَعقَلُ النّاسِ عَبدٌ عَرَفَ رَبَّهُ فَاَطاعَهُ وَ عَرَفَ عَدُوَّهُ فَعَصاهُ». (الحیاه ۲/۱۳۲)
آگاه باشید! خردمندترین مردم، بندهای است که پروردگارش را شناخته و از او پیروی کند و دشمن خدا را نیز بشناسد و او را نافرمانی کند.»
و این همان است که دیدهبان بیدار انقلاب اسلامی فرمود:
«یک ملت باید دشمن را بشناسد؛ نقشه دشمن را بداند و خود را در مقابل آن تجهیز کند.» (مشهد مقدس ۱/۱/۸۶)
دشمن شناسی از نگاه مقام معظم رهبری
«انقلاب اسلامی و نظام اسلامی» انتخاب یک راه روشن و یک مسیر درست و رو به تعالی بود. انتخابی که درست بر خلاف توقع و انتظار فضای جهانی غالب اتفاق افتاد. انتخاب راه دین و حکومت دینی که در قالب جمهوری اسلامی و مردم سالاری دینی تحقق یافت، یک زلزله بزرگ سیاسی و اجتماعی بود. از فردای روز ۲۲ بهمن، آزادیخواهان، مسلمانان و توده مردم دنیا با انقلاب اسلامی همراه شدند و استکبارگران و اشرافگران و اصحاب زر و زور و تزویر ـ یا همان شیاطین عصر تمدن و عصر جدید ـ علیه آن هم داستان شدند؛ همانهایی که به قول امام عزیز، در طول تاریخ تمام تلاششان علیه اسلام در سه واژه خلاصه شد:
گذشته نگذاشتند اسلام اجرا شود.
حال نمیگذارند اسلام اجرا شود.
آینده میخواهند نگذارند اسلام اجرا شود.
و اینک نیز همان قصه و داستان است. شیاطین که «نگذاشتند»، اینک «نمیگذارند» و «میخواهند نگذارند» انقلاب اسلامی راه درست خود را بپیماید. البته از دشمنان نه تعجب است و نه انتظار. آنها مصداق بارز شیطان و مستکبر هستند. ظرفیت وجودی آنان همواره آکنده از کینه و دشمنی است و اصولاً شیطان با شیطنت و دشمنی معنا پیدا میکند. مهم آن است که ما باید دشمن و دشمنی او را بشناسیم. از این رو دشمنشناسی از ضروریات اولیه هرگونه مبارزه و مواجهه است. با شناخت دقیق دشمن و سیاستها و راهبردها و شیوههای نفوذ او میتوانیم توان دو چندانی را برای مواجهه و مبارزه پیدا کنیم و قبل از آنکه به کمند توطئه او گرفتار آییم و همه توان خود را مصروف خنثیسازی تلاشهای او نماییم، به پیشگیری و مصونسازی خود و جامعه از آفات دشمنیِ دشمنان بپردازیم.
این یک نکته مهم است که دشمنشناسی از توانسوزیِ دو چندانِ ما جلوگیری میکند و قدرت تهاجم به جبهه باطل را افزایش میدهد. با شناخت دشمن است که قدرت وارد آوردن «ضربه اول» را خواهیم داشت و ابتکار عمل را از او خواهیم گرفت. این مهم آن گاه اهمیت دو چندانی مییابد که از یک سو ما اهداف بالاتر و والاتری داشته باشیم؛ یعنی: «زمینهسازی دولت جهانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه» و از دیگر سو، دشمن نیز از توان و کوشش زیادی برخوردار بوده و به انواع توطئههای نرم و غیر آن با قالب فریبنده مجهز باشد. این همان خواسته رهبر حکیم انقلاب است:
«ملت ایران به همان نسبت که دشمن روشهای خود را در توطئه علیه ایران اسلامی پیچیدهتر میکند، باید بر هشیاری و آگاهی خود بیفزاید؛ با آمادگی معنوی، فکری، سیاسی و حفظ وحدت و اتصال و ارتباط با یکدیگر، چهره دشمن را در هر لباس و موقعیت شناسایی میکند.» (در جمع بسیجیان ۵/۵/۸۷)
در اندیشههای بلند رهبری، دشمنشناسی از مهمترین عناصر فرهنگ و تمدن در حیات اجتماعی ملتهاست؛ از این رو در منظومه فکری ایشان که مبتنی بر آموزههای ناب دینی است، بسیار برجسته مینماید. در این مجال، با توجه به گزیدهای از رهنمودهای معظم له به ویژه کتاب افقهای آرمانی ۲ و سخنرانی اول فروردین ماه سال ۸۶ که به حق «منشور دشمنشناسی» است، به عنوان یک نمونه پژوهشی می پردازیم و این تلاش را در چند بخش کوتاه سامان میدهیم:
- دشمن و توطئه یا توهم دشمن و توطئه
- دشمن کیست؟
- انواع دشمن و طبقهبندی آن
- اهداف و انگیزههای دشمن و ویژگیهای دشمنی و دشمنان
- سیاستها اصول و راهبردهای دشمن
- شیوهها و عرصههای دشمن
- راههای مبارزه با دشمن
دشمن یا توهم دشمن؟!
گفتیم که عدهای سادهانگارانه بر این باورند که دشمنی دشمنان، طرح یا توهمی است که حکومتها و اصحاب قدرت میسازند تا مشکلات و ناکارآمدی خود را بپوشانند و همه تقصیرات را به گردن دشمنان بیاندازند. بر این مبنا دو نظریه به وجود آمده است:
نظریه اول: توهم توطئه دشمن؛ این تفکر فتنه مستقیم دشمن است که به دست عدهای ساده اندیش یا مزدور ترویج میشود. این گروه تلاش میکنند با سادهانگاری یا بدبینی یا کینهتوزی، این تفکر را دامن بزنند که بسیاری از مواردی که مسئولان در توجیه مشکلات مختلف میگویند، بر اساس توهم توطئه است. به باور اینان اصل بر عدم توطئه و دشمنی است و لذا با خوشبینی مفرط و بدبینی به جبهه خودی به تحلیل میپردازند.
نظریه دوم: میگوید دشمن وجود دارد و توطئه هست؛ اگرچه این تفکر هیچگاه نباید منکر مشکلات، ضعفها، سوء تدبیرها در بین مسئولان و مدیران نظام و جامعه باشد اما به حسب شواهد و قرائن موجود نمیتواند و نباید چشم خود را به برنامهریزیهای کوتاه مدت و دراز مدت دشمنان برای تضعیف و نابودی اسلام و انقلاب اسلامی ببندد. مقام معظم رهبری در تبیین این نگاه اشاراتی بیدار کننده دارند:
«وقتی انسان میبیند دستگاههای تبلیغی دشمن، دستگاه تبلیغی مزدور آمریکا، دستگاه تبلیغی دولت انگلیس، دستگاه تبلیغی دولت غاصب صهیونیست برای فلان لایحه در مجلس (اشاره به لوایح دو قلوی مجلس ششم) یقه میدراند، جنگ روانی میکنند، به خاطر فلان زندانی، فلان مسئول، دلسوزی دایه مهربانتر از مادر را نشان میدهند، انسان حق دارد به شک بیفتد. دشمن امروز امیدوار است شاید بتواند از سادهاندیشیها استفاده کند و جای پای خود را در دستگاههای سیاسی کشور و دستگاههای فرهنگی کشور باز کند…» (۱۷/۷/۷۹)
ایشان در فراز دیگری چنین میفرمایند:
«بعضیها میگویند ما توهم میکنیم که علیه ما توطئه است و دشمن وجود دارد؛ خیلی خوب حالا کسانی که دلشان میخواهد چشم خودشان را روی هم بگذارند و بگویند: انشاءالله گربه است!! آن واقعیت که عوض نمیشود. وجود دشمن که با خواب رفتن من و شما از بین نمی رود… با ندانستن یا خود را به ندانستن زدن، دشمن از دشمنی خود دست بر نمیدارد. افرادی مایلند اثبات کنند نه خیر! ملت ایران هیچ دشمنی ندارد! کنار خانه خودتان بنشینید و به خودتان سرگرم باشید!!» (دشمنشناسی از نظر مقام معظم رهبری، پژوهشکده تحقیقات سپاه)
از این رو، به باور ما ـ به عنوان پیروان بصیر رهبری ـ وجود دشمن و دشمنیهای او هم انکار ناپذیر است و هم روز به روز افزایش مییابد.
دشمن کیست؟
دشمن که در روایات ما از او به «عدوّ» و «خصم» تعبیر میشود، کسی است که آرامش، تعالی، رشد و پیشرفت ما و تحقق آرمانهای بلند و آرزوهای ما را نمیخواهد. مقام معظم رهبری دشمن و دشمنان را به خوبی تعریف می کنند: «دشمن کیست؟ هر کس که با حاکمیت نظام مستقل مردمی دینی مخالف است، دشمن است؛ طمعورزان، غارتگران، سودجویان، زر اندوزان، زورگویان، وابستگان، مایلین به فساد و کسانی که از حاکمیت فرهنگ دینی زیان شخصی میبینند دشمنند.» (دیدار با مردم قم ۱۹/۱۰/۷۹)
انواع دشمنان و طبقهبندی آنان
در یک طبقهبندی کلی، دشمن را به دشمن درون و بیرون و نیز مستقیم و غیر مستقیم و همچنین مخفی و آشکار میتوان تقسیمبندی کرد:
رهبر فرزانه انقلاب، اقسام دشمن را چنین معرفی میکنند:
«ما دو دشمن داریم؛ یک دشمن بیرونی است، یک دشمن درونی. دشمن درونی خطرناکتر است. (۱/۱/۸۶)
ایشان در تبیین خطرسازتر بودن دشمن درونی بیانات مختلفی دارند که به نمونهای اشاره میکنیم:
«از جمله عوامل عقب افتادگی ملتها که زمینه تسلط دشمن را آماده میکند، پدیده شوم تنبلی اجتماعی و عدم خودباوری و اعتماد به نفس است. اگر ملتی این بیماریها را داشته باشد، این ملت پیشرفتش ممکن نیست. اگر ملتی مردمش تنبل باشند، ناامید باشند، اعتماد به نفس نداشته باشند، با همدیگر پیوند نداشته باشند، به همدیگر بدبین باشند، از آینده نا امید باشند، چنین ملتی پیش نخواهند رفت. اینها مثل موریانهای که در درون پایه بنا بیفتد، بنا را ویران میکند.»
معلم بزرگ انقلاب در این فراز، برخی دشمنهای درونی را در ابعاد فردی و اجتماعی معرفی میکنند: «عدم اعتماد به نفس، ناامیدی، تنبلی، عدم خود باوری، بد بینی به یکدیگر و…» عواملی هستند که ریشه در ضعف نفس دارند؛ زمینهای که خود به خود راه را برای شیطان بیرونی آسان میسازد.
از این رو خودسازی یا «جهاد اکبر» که توصیه و سفارش همیشگی قرآن و اهل بیت و عالمان راستین بوده، اولین و مهمترین گام برای مقابله با دشمن بیرونی است. در تاریخ گذشته و حال، ما جلوههای زیبایی از این مبارزه دشوار را در صدر اسلام و مبارزه مجاهدان حقیقی از جمله در دفاع مقدس میبینیم. این هم نمونه گویایی دیگر:
«دسته دوم، دشمنان درونیاند؛ یعنی آفتها، بیماریها و میکروبها. مرگ ما بیش از آنچه ناشی از این باشد که دیگری بیاید ما را بکشد، ناشی از این است که در درون خود ما اختلالی به وجود میآید. غالباً مرگهای ما ناشی از ویروسی، میکروبی، بیماریای و سلول عاصیای است که سرطان درست میکند؛ کمتر ناشی از این است که کسی بیاید آدم را بکشد. (۸/۶/۸۴)
دشمنان بیرونی
از نگاه آقا، نظام سلطه بین المللی، دشمن بیرونی است:
«دشمن بیرونی، عبارت است از نظام سلطه بین المللی؛ یعنی همان چیزی که به آن استکبار جهانی و دولت کنونی ایالات متحده آمریکا گفته میشود. (مشهد ۱/۱/۸۶)
ایشان در فراز دیگری به مردم هشدار میدهند:
«امروز دشمنان بیرونی ما هم برای ملت ایران نقشه دارند. ما سیاستهای پنج ساله خودمان را تعریف می کنیم، افق چشم انداز بیست ساله را تعریف میکنیم، برای اینکه راه را مشخص کنیم؛ دشمن ما هم همینطور؛ او هم برای ما برنامه دارد. او هم سیاستی دارد؛ ما باید سیاست او را بشناسیم.» (مشهد ۱/۱/۸۶)
انگیزههای دشمن:
انگیزهیابی دشمنان مبحث دیگری است که ما را به شناخت ریشه دشمنیها نزدیک میکند و ما را به گزینش نوع مواجهه با آن آشنا میسازد؛ مثلاً در نوع مبارزه و جهاد امیرمؤمنان علیه السلام، برخورد آن حضرت با قاسطین (معاویه)، ناکثین (طلحه و زبیر) و مارقین (خوارج)، معمولاً به ریشه و انگیزههای دشمن آنان برمیگردد. در یک تقسیمبندی، میتوان این انگیزهها را از نگاه رهبری به دو بخش تقسیم کرد:
۱- ناآگاهانه: سوء ادراک، بیتوجهی، بازی خوردن، کجفهمی
۲- آگاهانه: سوء نیت، متوجه بودن، مغرض بودن، بازیگری
در همین رابطه است که ما نوع مواجهه امام و رهبری و سخنان این دو بزرگوار را متفاوت میبینیم. مثلاً نوع سخنان امام و رهبری در برخورد با استکبار و صهیونیسم، با عوامل ناآگاه داخلی کاملاً محسوس و ملموس است. نمونه بارز آن، سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی در روز سیزده رجب درباره دشمنی افراد ناآگاه و حتی دوستان کجفهم است که فرمودند: «نباید با یک خطا، دوست را دشمن گرفت» (۱۵/۴/۸۷)
ویژگیهای دشمن و دشمنان:
یکی از موضوعات مهم در دشمنشناسی، شناخت خصوصیات دشمن و دشمنان است که در قرآن کریم به بهترین وجه، این ویژگی درباره کفار، مشرکین و منافقان بیان شده است. در بیان رهبر معظم انقلاب نیز به این ویژگیها اشارههای روشنی شده است:
حماقت و تصمیمات غیر عقلانی دشمن
دشمن همواره و همیشه، از ابتدا تاکنون، قصد ضربه زدن به نظام و انقلاب را داشتهاند؛ اما عدم شناخت از اسلام و انقلاب و تشیع باعث میشود همواره شکست بخورند و به دلیل جهل و حماقت ذاتی خود، از تهدیدهایی که ایجاد میکنند، برای انقلاب اسلامی فرصت بسازند. شما نوع تبلیغات دشمن را در آستانه انتخابات مختلف، از جمله انتخابات دهم ریاست جمهوری دیدید؛ تمام نقشههای آنان با هوشیاری رهبری و مردم نقش بر آب شد. نتیجه اینکه رهبر انقلاب در نماز جمعه تاریخی ۲۹ خرداد ۸۸ فرمودند: «احمقها تصور کردند ایران هم گرجستان است!!»
بهانهجویی دشمن و کوتاه نیامدن او:
هرگز نباید تصور کرد، با رفع یک فتنه و دفع یک تهاجم، دشمن از دشمنی خود دست برمیدارد، خاصیت شیطان، شیطنت است و دشمن دین و انقلاب شیطان مجسم است:
«استکبار عادت به تعارف کردن ندارد که تا ببیند طرف کوتاه آمد، بگوید: «ببخشید! ما با شما عرضی نداریم!». هرگز اینطور نیست! شما در مقابل استکبار و استعمار، هر چه بیشتر خم شوید، بیشتر فشار وارد میکند؛ اگر سرتان را پایین بیاورید، فشار خود را راحتتر وارد میکند تا به سجده بیفتید! وقتی هم در مقابلش به خاک افتادید و سجده کردید، پایش را محکم روی شما میگذارد! این خاصیت قدرتهای استکباری و متجاوز است.» (دیدار با پرسنل ارتش ۲۴/۱/۷۳)
پیر مراد انقلاب اسلامی، خمینی کبیر نیز چه زیبا این مهم را ترسیم میکنند:
«نکته مهمی که همه ما باید به آن توجه کنیم و آن را اساس سیاست خود با بیگانگان قرار دهیم، این است که دشمنان ما و جهانخواران تا کی و کجا ما را تحمل میکنند و تا چه مرزی استقلال و آزادی ما را قبول دارند؟ به تعیین آنان “مرزی” جز عدول از همه هویتها و ارزشهای معنوی الهیمان نمیشناسند. به گفته قرآن کریم (بقره/۱۲۰)، هرگز دست از مقابله با شما برنمیدارند مگر اینکه شما را از دینِتان برگردانند». (صحیفه نور ۲۰/۲۳۷)
از این سخنان، به ویژگی دیگری از دشمنان پی میبریم و آن اینکه، دشمن ذاتاَ و به خاطر اینکه پشتوانهای ندارد، ترسو و بزدل است و اگر ما مقاومت کنیم، از او کاری بر نمیآید. این مهم درباره شیطان هم آمده است. «اِنَّما سُلطانُهُ عَلَی الَّذینَ یَتَوَلَّونَهُ» (نحل ۱۰۰)؛ شیطان بر کسانی مسلط میشود که زمینه پذیرش ولایت او را دارند.
دشمن بیدار است و منتظر
این فرمایش امیرمؤمنان علی علیه السلام است که فرمود: «وَ مَن نامَ لَم یَنَم عَنهُ»؛ هر که از دشمن غافل شود و آسوده بخوابد، [بداند که] دشمن نمیخوابد.
«دشمن را نباید فراموش کرد. از دشمنی دشمن نباید غافل شد. اگر شما در جبهه نبرد خوابتان برد، معنایش این نیست که سرباز خط مقابل هم خوابش برده، نه؛ او بیدار است؛ منتظر است تا شما خوابتان ببرد و بر سر شما بتازد. (دیدار با خانوادههای شهدای کرمان ۱۲/۲/۸۴)
«مبادا کسی خیال کند که یک دوران، دوران ضربهها بود و تمام شد! نه خیر؛ اگر ما تا پنجاه سال دیگر هم غفلت بکنیم، دشمن مشت خودش را وارد میکند… ما باید هوشیار باشیم و فریب نخوریم.» (دیدار با خانواده شهدای هفت تیر ۸/۴/۷۰)
اهداف دشمن
دشمن انقلاب اسلامی اقتضای ذات انقلاب را که بیداری اسلامی و مقاومت اسلامی است، موجب نابودی استکبار و مظاهر آن میداند. در یک فهرست کلی اهداف دشمن را برای مقابله با این انقلاب میتوان چنین برشمرد:
- ترس دشمن از الگو شدن ایران:
«از آینده ایران میترسند که ملت ایران… برای بقیه کشورهای اسلامی الگو شود… میخواهند نگذارند شما به آنجا برسید.» (دیدار با اعضای انجمنهای اسلامی دانش آموزان ۲۴/۱۲/۸۳)
- از بین بردن اسلام ناب و انقلابی و نظام اسلامی:
«آن نکته اصلی را که میخواهم عرض کنم، این است که استکبار که با اسلام و انقلاب اسلامی دشمنی دارد، همیشه و در هر زمان به شکلی در صدد فاجعه آفرینی است.» (۸/۴/۷۰)
- احیاء مجدد پایگاه اصلی استکبار در خاورمیانه:
«دشمن اصلی در مقابل نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران اولاَ صهیونیستها هستند… و دشمن دیگر هم رژیم آمریکا است… آن دشمنی هم به ظاهر این است که پایگاه عظیم اقتصادی و سیاسی و نظامی آمریکا در ایران از دستش رفته و حالا میخواهد بازگرداند.» (۳۰/۸/۷۵)
- تضعیف وحدت و ایمان و روح امید در مردم:
- جلوگیری از گسترش اسلام ناب در دنیا (۲۶/۲/۸۲)
- تضعیف ارکان نظام اسلامی به ویژه ولایت فقیه (۵/۹/۷۶)
- القاء ناکارآمدی دین (۲۸/۱۱/۸۷)
- تفکیک دین از سیاست (۲۱/۱۱/۷۷)
«دشمن سه هدف مرحلهای و مقطعی را تعقیب میکند:
اول: تخریب وحدت ملی
دوم: تخریب ایمان و باورهای دینی
سوم: تخریب روح امید و تخریب آینده در ذهن مردم» (خطبههای نماز جمعه تهران ۲۶/۹/۷۸)
سیاستها، راهبردها و برنامههای اصلی دشمن
بدون هیچ مقدمهای، مطالعه بیانات رهبری عزیز بهترین راهگشا است:
«من برنامههای استکبار جهانی را علیه ملت ایران در سه جمله خلاصه میکنم:
اول: جنگ روانی
دوم: جنگ اقتصادی
سوم: مقابله با پیشرفت و اقتدار ملی» (۱/۱/۸۶)
۱- جنگ روانی
عملیات و جنگ روانی که همان اقدامات از پیش تعیین شده دشمن برای انتقال اطلاعات به مخاطبین با هدف تأثیرگذاری بر احساسات و انگیزه آنان است، در محورهای مهمی توسط دشمن در حال اجراست. محورهایی مانند:
- مرعوب کردن مسئولان، شخصیتهای سیاسی و نخبگان کشور
- تضعیف ارده عمومی مردم
- تغییر درک صحیح مردم از واقعیتهای موجود در جامعه
- سلب اعتماد ملت از مسئولان
- ترویج شایعه تحریم اقتصادی و فشار اقتصادی بر کشور
- ترویج شایعه جنگ و تهدید علیه ایران
- عوض کردن جای متهم و مدعی با ابزار تبلیغاتی و رسانهای
- ترساندن ملتهای منطقه از ملت ایران و انقلاب اسلامی
- دامن زدن به اختلافات مذهبی، قومی، جناحی، سیاسی و رقابتهای صنفی
لذا در ادامه توصیه میکنند:
«من به این مناسبت، به عناصر سیاسی داخلی هم نصیحت میکنم که مراقب باشند طوری حرف نزنند، طوری تصمیمگیری نکنند که به مقاصد دشمن در این جنگ روانی کمک کنند.»
۲- جنگ اقتصادی:
این عرصه از دشمنی به علت اینکه برای مردم محسوستر است، همواره مورد توجه دشمنان بوده است. از نگاه مقام معظم رهبری، دشمن از چند محور در این عرصه وارد میشود:
- تضعیف روحیه «ما میتوانیم» برای از بین بردن استقلال اقتصادی
- تحریم اقتصادی و تشدید آن با بهانهجوییهای مختلف
- جلوگیری از تحقق آرمانهای بزرگ نظام در تحول اقتصادی، مانند اجرای اصل ۴۴
- شیوع و گسترش فساد اقتصادی و اداری
- سوق دادن مسئولان و کارگزاران نظام به سوی فعالیتهای تجملگرایانه اقتصادی
- بزرگنمایی و سیاهنمایی مشکلات اقتصادی کشور
- کوچکنمایی خدمات انجام شده در عرصه اقتصاد توسط دولت» (۱/۱/۸۶ ؛ ۱۴/۳/۶۹)
۳- مقابله با پیشرفت و اقتدار علمی کشور
پیشرفت و اقتدار علمی کشور همواره مرهون نسل آیندهساز است؛ لذا نقطه کانونی توجه دشمن در این عرصه به نوجوانان و جوانان است. چرا که اگر جوان ایرانی شعار «ما میتوانیم» را که تازه آموخته و شیرینی آن را تجربه کرده است و در عرصههای مهم علمی دنیا خوش درخشیده است، تکرار کند و آن را در فرهنگ خود نهادینه سازد، روز دشمن و آینده او تاریک خواهد شد. از این رو تمام توان و تلاش خود را با ابزار مختلف فرهنگی، سیاسی و اقتصادی به کار گرفته است تا ایران را متوقف نماید.
«از آینده ایران میترسند؛ نمیخواهند به پیشرفت علمی و مدنی و اجتماعیاش برسد که برای بقیه کشورهای اسلامی الگو شود.» (افقهای آرمانی۲/۱۵۸)
«امروز سیلیخوردگان از انقلاب و آن کسانی که با پدید آمدن نظام اسلامی بساط غارتگریشان از این کشور برچیده شده است، روی جوانها متمرکز شده اند.» (افقهای آرمانی۲/۱۶۴)
«دشمن این را میخواهد؛ چرا؟ چرا روی شما اینقدر حساس است؟ چرا شما را هدف حملات خودش قرار داده؟ چون میداند شما اهمیتتان از ما برای آینده انقلاب بیشتر است… آن که پایدار است و نگهدارنده این بناست شمایید.» (افقهای آرمانی۲/۱۶۵)
«دشمن به هر وسیلهای که بتواند متشبث میشود تا شما ساخته نشوید… با سرگرم کردن جوانان به کاری غیر از سازندگی، چه سازندگی درسی و علمی و چه سازندگی اخلاقی و اسلامی، میخواهد ذهن جوانان را به خودش جذب کند.» (افقهای آرمانی۲)
با نگاه دقیق به بیانات مقام معظم رهبری، راهبردهای اصلی دشمن را در یک جمعبندی کلی میتوان همان سه راهبرد اصلی شیطان در همیشه تاریخ برشمرد که این زمان جلوهها و چهرههای نوینی دارد؛ جلوههایی که برگرفته از سیاستهای استعمار نوین (فرا نو) و با هدف تاثیرگذاری بر تصمیمسازیها و تصمیمگیری رهروان راه حق اعمال میشود. این سه راهبرد عبارتند از:
- تهدید و ترساندن (زور)
- تطمیع و به طمع واداشتن (زر)
- وعده دادن و اغفال و فریبکاری (تزویر)
این سه راهبرد را در روشها و شیوههای دشمنی دشمنان هم به خوبی میتوان دید.
شناخت شیوهها و روشهای دشمنی
بعد از دشمنشناسی، شناخت توطئهها، نقشهها و طرحهایی که دشمن، دشمنی خود را در قالب آن روش اعمال میکند اهمیت دارد. روشهایی که برخی از آنها آشکار است (مثل حمله نظامی و عملیات تروریستی و آشوبهای خیابانی و…) و گروهی عمده از آنها غیر علنی و پیچیده است. بر اساس همان سه راهبرد «زر و زور و تزویر» یا تهدید و تطمیع و وعده دادن، میتوان روشهای دشمنی دشمنان را چنین تقسیمبندی کرد:
- روشهای فیزیکی (سخت):
- زور: (اعمال زور و حمله و شکنجه)
- زر: (تحریم اقتصادی)
- تزویر: (تبلیغات رسانهای، خودسازی)
- روشهای غیر فیزیکی (نرم):
- ( رواج فرهنگ تنبلی برای رکود اقتصادی)
- (رواج فساد جنسی برای نابودی هویت دینی و ملی)
- (ارائه جلوههای فریبنده از تمدن غرب برای رواج غربزدگی)
بر این اساس، توطئههای دشمن را در چهار عرصه میتوان برشمرد:
- توطئه فرهنگی برای از بین بردن هویت دینی و ملی
- توطئه سیاسی برای اختلال در آرامش و امنیت کشور و ایجاد تفرقه
- توطئه اقتصادی برای به هم زدن امنیت اقتصادی و جلوگیری از خود کفایی
- توطئه نظامی برای دستیابی سریعتر به نابودی نظام
دشمن در این چهار فاز و مرحله، همزمان وارد شده و از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون، روی یک مرحله یا دو مرحله تمرکز کرده است و در همیشه زمان از راهبرد تهدید و تطمیع یا همان سیاست چماق و هویج بهره برده است؛ اما بحمدالله به نتیجه کمتری دست یافته است.
مقام معظم رهبری، طی بیاناتی مفصل و هشدار دهنده، به مناسبتهای مختلف ابعاد و عرصههای دشمنی را در چهار فاز مذکور بیان فرمودهاند. مثلاً در عرصه توطئه فرهنگی، ایشان طی یک مهندسی هوشمندانه، توطئههای دشمن را از سال ۶۸ تاکنون به ترتیب چنین معرفی کردهاند:
«تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی، قتل عام فرهنگی، ناتوی فرهنگی»
که تفصیل چرایی و چیستی این نامگذاری فرصت جداگانهای میطلبد. ایشان در سالهای اخیر (از سال ۸۱ تاکنون) مسأله مهندسی فرهنگ و مهندسی فرهنگی را برای مقابله با توطئههای مختلف دشمن مطرح کرده و با جدّیت در حال پیگیری آن هستند.
در عرصه سیاسی نیز عمده تمرکز رهبر معظم انقلاب اسلامی بر معرفی توطئه دشمنان در ایجاد تفرقه و شیوهها و سیاستهای دشمنی آنان و راههای مقابله با آن است. سخنان راهگشا، تأسیس مجامع و کانونهای ایجاد وحدت مانند مجمع تقریب مذاهب و مجمع جهانی اهل بیت و نامگذاری سالهایی به عنوان اتحاد ملی و انسجام اسلامی و وحدت و همبستگی ملی، شیوههای مقابله با این توطئههاست.
در عرصه اقتصادی، بهترین راه مبارزه با دشمن را خدمت به مردم و تلاش مسئولان برای خدمت بیمنّت به امت، مبارزه با فقر و فساد و تبعیض، مبارزه با رانتخواری، تلاش برای تحقق اصل ۴۴ و پیگیری جدی آن به عنوان کلید اصلی و مهم تحقق عدالت اقتصادی و توزیع عادلانه ثروت دانستهاند.
در عرصه علمی، تعیین ابعاد توطئه دشمن در گذشته و حال و آینده برای مقابله با روح خودباوری و اعتماد به نفس و همچنین پیگیری و نظارت مستقیم در عرصههای فناوری هستهای، نانو، هوا و فضا، سلولهای بنیادین و طرح مسأله مهم نهضت نرمافزاری و نهضت تولید و تهیه نقشه جامع علمی کشور که در حال تدوین و تهیه است، توسط ایشان انجام گرفته است.
در عرصه نظامی، به مصداق آیه «وَ اَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّهٍ» (انفال ۶۰) از جایگاه فرماندهی کل قوا، با تبیین دقیق علمی و راهگشاییهای عملی ایشان، ایران توانسته است به جایگاه قدرت اول بازدارندگی نظامی در منطقه دست یابد و به عنوان یکی از قدرتهای نظامی جهان مطرح شود و تا حد زیادی دشمن را از عملی ساختن تهدیدهای نظامی منصرف سازد.
در این بخش فقط به محورهایی از بیانات راهگشای ایشان اکتفا میکنیم:
- تحقیر فرهنگ اسلامی: «دشمن فهمیده است موفقیت ملت ما، فرهنگ ماست. از این رو تمام تلاش خود را روی این منطقه متمرکز کرده است.» (۲۰/۳/۸۰)
- استفاده از روشهای گوناگون تبلیغاتی؛ (۲۴/۵/۷۴)
- ترویج آزادی وارداتی (اباحهگری و اندلسی کردن ایران)؛ (۲۴/۵/۷۴ ؛ ۶/۱۲/۸۱)
- تفرقهافکنی و اختلافاندازی (۵/۶/۸۰ و موارد متعدد دیگر)
- ایجاد هرج و مرج و ناامنی (۲۱/۸/۸۰)
- به کارگیری ابزاریِ روشنفکر نماها و برخی احزاب (۲۱/۸/۸۰)
- ایجاد اختلاف در رأس حاکمیت نظام (۱۹/۲/۸۴)
- ترویج فساد اخلاقی و شهوترانی از راه رسانهها (ماهواره، اینترنت و…)؛ (۲۲/۷/۷۴ ؛ ۳۰/۵/۷۰)
- شایعهپراکنی برای لرزاندن دل مردم (۳۰/۵/۷۰)
- رواج دنیا طلبی در بین مسئولان (۱۵/۱۰/۷۲)
- القای دینگریزی در جوانان (در حالیکه کاملاً خلاف واقع است)؛ (۲۶/۲/۸۲)
راههای مقابله با دشمنیِ دشمنان
آنچه گفتیم، از شناخت دشمن تا شناخت سیاستها، راهبردها و شیوههای دشمنی او، بخشی مهم از راههای مقابله با دشمنان بود، اما یادآوری راههای مقابله، از منظر دیگر میتواند بیش از پیش به کمک ما بیاید. شاید نگاهی دوباره به شیوهها و راههای مبارزه با شیطان برایمان مفید باشد:
گام اول: کاوش و بازنگری در حوزه شناخت تواناییهای خود و تقویت روحیه خودباوری و عزتنفس
گام دوم: مراقبتهای اخلاقی از آسیبها و بیماریهای نفسانی فردی و اجتماعی
گام سوم: افزایش معرفت دینی و بصیرت سیاسی
گام چهارم: چشم از اشاره ولی فقیه برنداشتن
گام پنجم: به روز کردن اطلاعات و تحلیلهای سیاسی از توطئههای دشمن برای آمادگی و مقابله با آن
مقام معظم رهبری در یک دستورالعمل ارزنده و راهگشا، راه مبارزه با دشمن را در سه نکته اصلی جمعبندی میکنند:
«۱- هوشیاری و درک موقعیت
۲- جرأت اقدام و نترسیدن
۳- ایمان و امید به آینده
این سه درس مهم هستند که راهگشای امروز و آینده ملت و کشور هستند.» (۲۱/۸/۸۰)
سخن آخر:
حرف آخر، همان سخن همیشگی انبیاء و اولیاء و امام راحل و وصیت همه شهیدان است که اینک از بیان روشنگرانه رهبر حکیم انقلاب که دنیایی از معنا را با خود به همراه دارد:
«درسی که قرآن در باب جنگ احد به ما داد، درس بزرگی است و متعلق به همیشه است. خلاصه مطلب هم این است که خدای متعال به مسلمانان وعده میکند که ما شما را کمک خواهیم کرد و این وعده در جنگ احد عملی میشود: «وَ لَقَد صَدَقَکُم اللهُ وَعدَهُ» (آل عمران ۱۵۲)؛ وعده کمک تحقق یافت و شما پیروز شدید و دشمن مجبور به عقبنشینی شد؛ تا اینکه مشکل از خود شما شروع شد. آنگاه قضیه به عکس شد: «حَتّی اِذا فَشِلتُم»، اول سست شدید و به درگیری بر سر دنیا پرداختید؛ «وَ عَصَیتُم»؛ پُستتان را ترک کردید؛ «ذلِکَ بِاَنَّ اللهَ لَم یَکُ مُغَیِّراً نِعمَهً اَنعَمَها عَلی قَومٍ حَتّی یُغَیِّروا ما بِاَنفُسِهِم» (این به خاطر آن است که خداوند نعمتی را که به گروهی داد، تغییر نمیدهد، مگر آنکه خودشان تغییر دهند – انفال ۵۳). این یک قانون است؛ مثل قانون جاذبه؛ مثل قوانین دیگر طبیعی و تاریخی.
… نگوییم که آن چند ساعت به ما چه! الآن همه ما در همان وضعیتیم. جامعه ما نه امروز، بلکه از بعد از پیروزی انقلاب در همان وضعیت است؛ پیروزی مرحلهای انجام گرفته است. ما مأموریم بر اینکه شکاف و کمینگاه را حراست کنیم و محافظت بکنیم. اگر غفلت کردیم، دشمن ما را دور خواهد زد و ضایعه خواهد آفرید. از اول انقلاب تا حالا نگاه کنید! هرجا دور خوردیم، بر اثر چنین غفلتی بوده است.» (۲۲/۵/۷۰)
چند کتاب و مقاله برای مطالعه:
- دشمن شناسی از دیدگاه مقام معظم رهبری؛ انتشارات سطر. قم چاپ اول ۱۳۸۱
- دشمن شناسی از دیدگاه مقام معظم رهبری؛ دفتر سیاسی سازمان عقیدتی – سیاسی وزارت دفاع، چاپ اول ۱۳۸۱
- راهبردها در کلام رهبر، ج دوم، فصل سی و دوم: «دشمن»، صص ۱۷۸-۱۵۵
- افقهای آرمانی (بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای انجمنهای اسلامی دانش آموزان، جلد اول، فصل ششم: «دشمنشناسی»، صص ۱۵۵-۱۶۷
- مبانی تصمیمگیری سیاسی از دیدگاه امام خمینی، انتشارات سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول پاییز ۷۳، فصل دوم، بند چهارم: «دشمنشناسی»، صص ۲۹۶-۲۷۷
- مصاف بیپایان با شیطان، تحقیق اندیشههای دکتر فتح الله نجارزادگان (که طرح مطالعه شیطانشناسی از این کتاب اقتباس شده است)، انتشارات بوستان کتاب قم، ویرایش دوم
- دشمنشناسی از دیدگاه مقام معظم رهبری، حمید رضا بهمنی، مقاله مندرج در کیهان ۱۶/۲/۸۶
- دشمنشناسی از دیدگاه مقام معظم رهبری، علی اخترشهر، مجله ماهانه آموزشی – اطلاع رسانی معارف، شماره ۶۴۵، اسفند ۸۷
- سخنرانی مقام معظم رهبری در جمع مجاوران و زائران حریم رضوی ۱/۱/۸۶
* در تدوین و تنظیم این مقاله، به منابع فوق مراجعه و از آنها اقتباس و استفاده شده است.
دشمن کیست؟
استاد حمید مشهدی آقایی
اشاره:
شاید…، نه! قطعاً نیاز است که یکی از شمارههای خیمههای معرفت به دشمنشناسی اختصاص یابد، دشمنشناسی برای هر کس و در هر جایگاه و هر مقطع زمانی و مکانی، امری ضروری و لازم است. این مقاله نیم نگاهی دارد به موضوع بسیار مهم دشمنشناسی از نگاه دیدهبان ژرفنگر انقلاب اسلامی؛ به این صورت که سیری در سخنان و سیره رهبر فرزانه انقلاب پیرامون دشمنشناسی میباشد. سعی ما بر این بوده تا چارچوبی نسبتاً جامع برای مطالعه و بحث و بررسی این موضوع ارائه کنیم و سیر بحث را از ابتدا تا پایان، فهرستوار و با پرهیز از تفصیل برای مربیان محترم تقدیم کنیم. در پایان نیز چند کتاب و مقاله ارزشمند را برای مطالعه بیشتر شما معرفی نماییم.
حرکت یعنی …
«حرکت»، ضرورت ذاتی زندگی انسان است. بدون حرکت، زندگی زندگی نیست؛ مردگی است. جادهای است از روزمرّگی تا روزمرگی!
«حرکت»، مبدا و مقصد میخواهد و بدون آن معنایی نخواهد یافت و لازمه این هر دو، وجود راه است.
در این میان و در سیر کلی آفرینش ما:
- حرکت، ضرورت اجتناب ناپذیر زندگی ماست.
ü مبدا و منتهای زندگی (تولد و مرگ) به دست ما نیست.
اما بین این آغاز (تولد) و فرجام (مرگ)، انتخاب چگونگی زیستن و مردن به دست ما و به اختیار ماست.
انتخاب با توست
چگونه زیستن و چگونه مردن، همان حقیقت زندگی است. راز همه سردرگمیها، حیرتها و پوچیها در عدم فهم درست زندگی زیبا است. همان چیزی که این روزها «سبک زندگی» نام گرفته است.
سؤال: زندگی زیبا و دلنشین چگونه معنا مییابد؟
جواب: «فهم درست زندگی و انتخاب راه صحیح»
و مشکل درست از همین جا آغاز میشود: «فهم درست از انتخاب راه». اگر بدفهمی و راه غلط را بگزینی، تباهی و انحراف و سقوط و هلاکت، انتظارت را میکشد و اگر فهم درست بیابی و راه صحیح را برگزینی، سختیها و مشکلات و رنجها چشم براه توست؛ با این تفاوت که راه باطل، ظاهری آراسته و فریبنده وجود دارد و باطنی تلخ و سخت و راه حق جلوهنماییای که به ذائقهها خوش نمیآید و فقط اهل بصیرت عمق آن را میفهمند.
دوستیها و دشمنیها از همین جا آغاز میشود
«انتخاب راه»، مساوی است با برانگیخته شدن دوستی دوستان و همراهی همراهان و شعلهور شدن آتش دشمنی دشمنان و مانعتراشی ناهمراهان. این سخن حقی است که:
«در متن گزینش راه، برانگیختن دوستی و دشمنی نیز نهفته است».
راز این دوستیها و دشمنیها در تعامل یا تعارض راهها و اهداف و منافع نهفته است. عدهای در زندگی روزمره خود دشمنیها را برنمیتابند یا باور نمیکنند. غافل از اینکه دشمن داشتن، فرع بر راه داشتن است؛ سادهاندیشی است اگر عدهای گمان کنند راهی را برمیگزینند و بدون هیچ دغدغهای تا آخر آن را میروند. تا راه هست، دشمن هم هست و خواهد بود؛ لذا باید او را دید و شناخت و برای مقابله با او تجهیز و آماده شد.
دشمنی شیطان نیز از همین جاست
گویا در قاموس دین، دشمن مساوی است با شیطان. اگر بخواهی دشمنی و دشمنان را بشناسی باید شیطان و شیطنتهای او را بشناسی! دشمنی دشمنان دین در هر زمان و مکان ـ و از جمله این زمان ـ و در هر عرصه و جلوه و به هر قدر و اندازه، نمونهای از شیطنتهای شیطانهای انسی و جنّی است. از این رو قبل از دشمنشناسی، شیطانشناسی قرار دارد؛ آن هم شیطانشناسی در مکتب قرآن و نهجالبلاغه و اهل بیت علیهم اسلام.
شیطانشناسی، همان دشمنشناسی است
اگر شیطان و اهداف و شیوههای شیطنت او و یارانش را بشناسیم، شناخت عمیقی به دسیسهها و توطئههای دشمنان اسلام و انقلاب اسلامی در این زمان پیدا کردهایم. چراکه راهبردها و شیوهها و ابزارهای شیطانهای عصر جدید، همان است که ابلیس و دوستان او هزاران سال است به کار گرفتهاند؛ فقط رنگ و لعاب و لفاف آن را عوض کردهاند. امام راحل عظیم الشأن ـ که سوگمندانه باید گفت او را خوب نشناختهایم ـ از همان ابتدا استکبار و امریکا را شیاطین و شیطان بزرگ خطاب کرد؛ در این باره هم مکرّر توطئه شیاطین را به مردم یادآوری میکرد. از جمله این دو فراز است که میفرماید:
«آن شیاطین که دشمن شما هستند، بیکار ننشستهاند و دائماً مشغول نقشه هستند. (صحیفه نور ۱۳/۲۹)
«من گمان نمیکنم دنیا تاکنون به مثل این عصری که ما در آن زندگی میکنیم شیطان داشته باشد … این عصر، عصر شیطانهاست … این است شیاطین … کارهای شیطانی … اینها به آن حیلههای شیطانی و با آن ابزارهای شیطانی که دارند همه جا را قبضه کردهاند. شیطانهای عصر تمدن!!» (همان ۱۸/۱۵۰)
هشت بار تأکید بر روی واژه شیطان و دشمنی شیاطین با انقلاب اسلامی، حکایت از نگاه عمیق و دینی امام راحل به مسأله دشمن، دشمنان و شناخت آنان دارد. از این رو به جدیت بر این باوریم که دشمنشناسی فرع شیطانشناسی است. پس اول، شیطان شناسی!
یک چارچوب مطالعه و تحقیق برای شیطانشناسی
درباره شیطانشناسی تحقیقات ارزشمندی ارائه و منتشر شده است. ما در این بخش برای آگاهی بیشتر شما نسبت به این موضوع مهم، یک چارچوب تحقیقاتی خوب را برای شیطانشناسی از نگاه قرآن و اهل بیت علیهم السلام تقدیم میکنیم تا با استفاده از این روش، مطالعات و تحقیقات خود را در این باره بهتر سامان دهید و در خیمههای معرفت، به همین صورت مباحث را پیش ببرید. ما نیز در این مبحث و در نگاه مقام معظم رهبری به دشمن شناسی، تا حد توان از همین روش استفاده کردهایم:
مقدمه: اهمیت شناخت شیطان
بخش اول: شناخت دشمن
فصل اول: آغاز دشمنی
مهلت به دشمن (شیطان) و حکمت آن
فصل دوم: توان و گستره فعالیت دشمن (در جهان طبیعت و گستره آن)
فصل سوم: اهداف دشمن (اهداف اصلی و فرعی)
فصل چهارم: سیاستهای اصولی دشمن:
- سیاست هجوم همه جانبه ۲٫ سیاست کمین و بهرهگیری از غفلت
- سیاست گام به گام ۴٫ سیاست پیگیری و دوام
- سیاست هجوم جمعی
فصل پنجم: مهارت ها تجهیزات و نیروهای دشمن
مهارت دشمن:
- زینتگری و صحنهپردازی (آرایش امکانات دنیا، پندارهای باطل و رفتارهای زشت)
- القاء وسوسههای زشت، ساخت و پرداخت آرزوها، تهدیدها و وعدههای ترساننده و فریبنده
- تباه کردن و گسستن پیوندها (تفرقه)
- توطئه از پشت سر و رویارویی از جلو
- استفاده از ضعف انسانهای ضعیف
- تهدید و ترساندن ضعیفان
تجهیزات دشمن:
- وسایل گوناگون شکار (حبّ دنیا، روابط با نامحرم، شرب خمر؛ پولپرستی، حب مقام، نفاق و…)
- به کارگیری نفس سرکش:
نیروهای دشمن (شیاطین انس و جن، حزب شیاطین: مجادله ۱۹۱، اولیاء الشیطان: انعام ۱۲۱، اخوان الشیاطین: اسراء ۱۲۷، جنود، اعوان و رجل (پیاده نظام)، فُرسان (سواره نظام): نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲)
فصل ششم: کمینگاههای حساس و گلوگاههای خطر
کمینگاههای حساس (عجب، حسد، تکبر، یاس و ناامیدی، خشم و غضب)
گلوگاههای خطر (ارتباط با نامحرم، معاشرتهای آلوده، خانههای بی فروغ، فضای مسموم اجتماع، جمع تفرقه زده مومنان)
فصل هفتم: در اسارت دشمن
- اسیران و خصوصیات روحی آنان (حسرت، گمراهی، فراموشی هویت، فرو رفتن در فساد و…)
- رفتار دشمن با اسرا (کینهتوزی، آزار، عذاب، پشیمانی، رهاسازی در اوقات حساس)
بخش دوم: کار زار با دشمن
فصل اول: سرمایهها و تواناییها (وحی، عقل، فطرت، نفس لوّامه، نفس الهامگر، حواس پنجگانه)
تواناییها (شناخت موقعیت بیرونی و درونی، آگاهی از گذشته و عبرتگیری، توبه، اخلاق خوب باقی مانده و اعمال صالح)، امدادها و الطاف الهی
فصل دوم: سیاست اصولی مبارزه با دشمن
- نگهبانی از جسم و جان، کنترل ورود و خروج، محاسبه و ارزیابی
- واکنش مناسب و در خور
- استعاذه و استغفار
- پایداری و مقاومت و برخورد خصمانه و غیر سازشمدارانه با دشمن
فصل سوم: شیوهها و راهکارهای مبارزه
گام اول: کاوش و بازنگری در حوزه جان
گام دوم: لایروبی و شستشوی آلودگیها
گام سوم: درمان بیماریها و ترمیم آسیبها (عجب، حسد، ناامیدی و…)
گام چهارم: تصحیح اندیشهها و ارزیابی و تعمیق باورها
گام پنجم: پیشگیری از آسیب و تلاش در بالندگی و عروج روح
و نتیجه همان سخن روشنگرانه رسول نور است که فرمود:
«اَلا وَ اِنَّ اَعقَلُ النّاسِ عَبدٌ عَرَفَ رَبَّهُ فَاَطاعَهُ وَ عَرَفَ عَدُوَّهُ فَعَصاهُ». (الحیاه ۲/۱۳۲)
آگاه باشید! خردمندترین مردم، بندهای است که پروردگارش را شناخته و از او پیروی کند و دشمن خدا را نیز بشناسد و او را نافرمانی کند.»
و این همان است که دیدهبان بیدار انقلاب اسلامی فرمود:
«یک ملت باید دشمن را بشناسد؛ نقشه دشمن را بداند و خود را در مقابل آن تجهیز کند.» (مشهد مقدس ۱/۱/۸۶)
دشمن شناسی از نگاه مقام معظم رهبری
«انقلاب اسلامی و نظام اسلامی» انتخاب یک راه روشن و یک مسیر درست و رو به تعالی بود. انتخابی که درست بر خلاف توقع و انتظار فضای جهانی غالب اتفاق افتاد. انتخاب راه دین و حکومت دینی که در قالب جمهوری اسلامی و مردم سالاری دینی تحقق یافت، یک زلزله بزرگ سیاسی و اجتماعی بود. از فردای روز ۲۲ بهمن، آزادیخواهان، مسلمانان و توده مردم دنیا با انقلاب اسلامی همراه شدند و استکبارگران و اشرافگران و اصحاب زر و زور و تزویر ـ یا همان شیاطین عصر تمدن و عصر جدید ـ علیه آن هم داستان شدند؛ همانهایی که به قول امام عزیز، در طول تاریخ تمام تلاششان علیه اسلام در سه واژه خلاصه شد:
گذشته نگذاشتند اسلام اجرا شود.
حال نمیگذارند اسلام اجرا شود.
آینده میخواهند نگذارند اسلام اجرا شود.
و اینک نیز همان قصه و داستان است. شیاطین که «نگذاشتند»، اینک «نمیگذارند» و «میخواهند نگذارند» انقلاب اسلامی راه درست خود را بپیماید. البته از دشمنان نه تعجب است و نه انتظار. آنها مصداق بارز شیطان و مستکبر هستند. ظرفیت وجودی آنان همواره آکنده از کینه و دشمنی است و اصولاً شیطان با شیطنت و دشمنی معنا پیدا میکند. مهم آن است که ما باید دشمن و دشمنی او را بشناسیم. از این رو دشمنشناسی از ضروریات اولیه هرگونه مبارزه و مواجهه است. با شناخت دقیق دشمن و سیاستها و راهبردها و شیوههای نفوذ او میتوانیم توان دو چندانی را برای مواجهه و مبارزه پیدا کنیم و قبل از آنکه به کمند توطئه او گرفتار آییم و همه توان خود را مصروف خنثیسازی تلاشهای او نماییم، به پیشگیری و مصونسازی خود و جامعه از آفات دشمنیِ دشمنان بپردازیم.
این یک نکته مهم است که دشمنشناسی از توانسوزیِ دو چندانِ ما جلوگیری میکند و قدرت تهاجم به جبهه باطل را افزایش میدهد. با شناخت دشمن است که قدرت وارد آوردن «ضربه اول» را خواهیم داشت و ابتکار عمل را از او خواهیم گرفت. این مهم آن گاه اهمیت دو چندانی مییابد که از یک سو ما اهداف بالاتر و والاتری داشته باشیم؛ یعنی: «زمینهسازی دولت جهانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه» و از دیگر سو، دشمن نیز از توان و کوشش زیادی برخوردار بوده و به انواع توطئههای نرم و غیر آن با قالب فریبنده مجهز باشد. این همان خواسته رهبر حکیم انقلاب است:
«ملت ایران به همان نسبت که دشمن روشهای خود را در توطئه علیه ایران اسلامی پیچیدهتر میکند، باید بر هشیاری و آگاهی خود بیفزاید؛ با آمادگی معنوی، فکری، سیاسی و حفظ وحدت و اتصال و ارتباط با یکدیگر، چهره دشمن را در هر لباس و موقعیت شناسایی میکند.» (در جمع بسیجیان ۵/۵/۸۷)
در اندیشههای بلند رهبری، دشمنشناسی از مهمترین عناصر فرهنگ و تمدن در حیات اجتماعی ملتهاست؛ از این رو در منظومه فکری ایشان که مبتنی بر آموزههای ناب دینی است، بسیار برجسته مینماید. در این مجال، با توجه به گزیدهای از رهنمودهای معظم له به ویژه کتاب افقهای آرمانی ۲ و سخنرانی اول فروردین ماه سال ۸۶ که به حق «منشور دشمنشناسی» است، به عنوان یک نمونه پژوهشی می پردازیم و این تلاش را در چند بخش کوتاه سامان میدهیم:
- دشمن و توطئه یا توهم دشمن و توطئه
- دشمن کیست؟
- انواع دشمن و طبقهبندی آن
- اهداف و انگیزههای دشمن و ویژگیهای دشمنی و دشمنان
- سیاستها اصول و راهبردهای دشمن
- شیوهها و عرصههای دشمن
- راههای مبارزه با دشمن
دشمن یا توهم دشمن؟!
گفتیم که عدهای سادهانگارانه بر این باورند که دشمنی دشمنان، طرح یا توهمی است که حکومتها و اصحاب قدرت میسازند تا مشکلات و ناکارآمدی خود را بپوشانند و همه تقصیرات را به گردن دشمنان بیاندازند. بر این مبنا دو نظریه به وجود آمده است:
نظریه اول: توهم توطئه دشمن؛ این تفکر فتنه مستقیم دشمن است که به دست عدهای ساده اندیش یا مزدور ترویج میشود. این گروه تلاش میکنند با سادهانگاری یا بدبینی یا کینهتوزی، این تفکر را دامن بزنند که بسیاری از مواردی که مسئولان در توجیه مشکلات مختلف میگویند، بر اساس توهم توطئه است. به باور اینان اصل بر عدم توطئه و دشمنی است و لذا با خوشبینی مفرط و بدبینی به جبهه خودی به تحلیل میپردازند.
نظریه دوم: میگوید دشمن وجود دارد و توطئه هست؛ اگرچه این تفکر هیچگاه نباید منکر مشکلات، ضعفها، سوء تدبیرها در بین مسئولان و مدیران نظام و جامعه باشد اما به حسب شواهد و قرائن موجود نمیتواند و نباید چشم خود را به برنامهریزیهای کوتاه مدت و دراز مدت دشمنان برای تضعیف و نابودی اسلام و انقلاب اسلامی ببندد. مقام معظم رهبری در تبیین این نگاه اشاراتی بیدار کننده دارند:
«وقتی انسان میبیند دستگاههای تبلیغی دشمن، دستگاه تبلیغی مزدور آمریکا، دستگاه تبلیغی دولت انگلیس، دستگاه تبلیغی دولت غاصب صهیونیست برای فلان لایحه در مجلس (اشاره به لوایح دو قلوی مجلس ششم) یقه میدراند، جنگ روانی میکنند، به خاطر فلان زندانی، فلان مسئول، دلسوزی دایه مهربانتر از مادر را نشان میدهند، انسان حق دارد به شک بیفتد. دشمن امروز امیدوار است شاید بتواند از سادهاندیشیها استفاده کند و جای پای خود را در دستگاههای سیاسی کشور و دستگاههای فرهنگی کشور باز کند…» (۱۷/۷/۷۹)
ایشان در فراز دیگری چنین میفرمایند:
«بعضیها میگویند ما توهم میکنیم که علیه ما توطئه است و دشمن وجود دارد؛ خیلی خوب حالا کسانی که دلشان میخواهد چشم خودشان را روی هم بگذارند و بگویند: انشاءالله گربه است!! آن واقعیت که عوض نمیشود. وجود دشمن که با خواب رفتن من و شما از بین نمی رود… با ندانستن یا خود را به ندانستن زدن، دشمن از دشمنی خود دست بر نمیدارد. افرادی مایلند اثبات کنند نه خیر! ملت ایران هیچ دشمنی ندارد! کنار خانه خودتان بنشینید و به خودتان سرگرم باشید!!» (دشمنشناسی از نظر مقام معظم رهبری، پژوهشکده تحقیقات سپاه)
از این رو، به باور ما ـ به عنوان پیروان بصیر رهبری ـ وجود دشمن و دشمنیهای او هم انکار ناپذیر است و هم روز به روز افزایش مییابد.
دشمن کیست؟
دشمن که در روایات ما از او به «عدوّ» و «خصم» تعبیر میشود، کسی است که آرامش، تعالی، رشد و پیشرفت ما و تحقق آرمانهای بلند و آرزوهای ما را نمیخواهد. مقام معظم رهبری دشمن و دشمنان را به خوبی تعریف می کنند: «دشمن کیست؟ هر کس که با حاکمیت نظام مستقل مردمی دینی مخالف است، دشمن است؛ طمعورزان، غارتگران، سودجویان، زر اندوزان، زورگویان، وابستگان، مایلین به فساد و کسانی که از حاکمیت فرهنگ دینی زیان شخصی میبینند دشمنند.» (دیدار با مردم قم ۱۹/۱۰/۷۹)
انواع دشمنان و طبقهبندی آنان
در یک طبقهبندی کلی، دشمن را به دشمن درون و بیرون و نیز مستقیم و غیر مستقیم و همچنین مخفی و آشکار میتوان تقسیمبندی کرد:
رهبر فرزانه انقلاب، اقسام دشمن را چنین معرفی میکنند:
«ما دو دشمن داریم؛ یک دشمن بیرونی است، یک دشمن درونی. دشمن درونی خطرناکتر است. (۱/۱/۸۶)
ایشان در تبیین خطرسازتر بودن دشمن درونی بیانات مختلفی دارند که به نمونهای اشاره میکنیم:
«از جمله عوامل عقب افتادگی ملتها که زمینه تسلط دشمن را آماده میکند، پدیده شوم تنبلی اجتماعی و عدم خودباوری و اعتماد به نفس است. اگر ملتی این بیماریها را داشته باشد، این ملت پیشرفتش ممکن نیست. اگر ملتی مردمش تنبل باشند، ناامید باشند، اعتماد به نفس نداشته باشند، با همدیگر پیوند نداشته باشند، به همدیگر بدبین باشند، از آینده نا امید باشند، چنین ملتی پیش نخواهند رفت. اینها مثل موریانهای که در درون پایه بنا بیفتد، بنا را ویران میکند.»
معلم بزرگ انقلاب در این فراز، برخی دشمنهای درونی را در ابعاد فردی و اجتماعی معرفی میکنند: «عدم اعتماد به نفس، ناامیدی، تنبلی، عدم خود باوری، بد بینی به یکدیگر و…» عواملی هستند که ریشه در ضعف نفس دارند؛ زمینهای که خود به خود راه را برای شیطان بیرونی آسان میسازد.
از این رو خودسازی یا «جهاد اکبر» که توصیه و سفارش همیشگی قرآن و اهل بیت و عالمان راستین بوده، اولین و مهمترین گام برای مقابله با دشمن بیرونی است. در تاریخ گذشته و حال، ما جلوههای زیبایی از این مبارزه دشوار را در صدر اسلام و مبارزه مجاهدان حقیقی از جمله در دفاع مقدس میبینیم. این هم نمونه گویایی دیگر:
«دسته دوم، دشمنان درونیاند؛ یعنی آفتها، بیماریها و میکروبها. مرگ ما بیش از آنچه ناشی از این باشد که دیگری بیاید ما را بکشد، ناشی از این است که در درون خود ما اختلالی به وجود میآید. غالباً مرگهای ما ناشی از ویروسی، میکروبی، بیماریای و سلول عاصیای است که سرطان درست میکند؛ کمتر ناشی از این است که کسی بیاید آدم را بکشد. (۸/۶/۸۴)
دشمنان بیرونی
از نگاه آقا، نظام سلطه بین المللی، دشمن بیرونی است:
«دشمن بیرونی، عبارت است از نظام سلطه بین المللی؛ یعنی همان چیزی که به آن استکبار جهانی و دولت کنونی ایالات متحده آمریکا گفته میشود. (مشهد ۱/۱/۸۶)
ایشان در فراز دیگری به مردم هشدار میدهند:
«امروز دشمنان بیرونی ما هم برای ملت ایران نقشه دارند. ما سیاستهای پنج ساله خودمان را تعریف می کنیم، افق چشم انداز بیست ساله را تعریف میکنیم، برای اینکه راه را مشخص کنیم؛ دشمن ما هم همینطور؛ او هم برای ما برنامه دارد. او هم سیاستی دارد؛ ما باید سیاست او را بشناسیم.» (مشهد ۱/۱/۸۶)
انگیزههای دشمن:
انگیزهیابی دشمنان مبحث دیگری است که ما را به شناخت ریشه دشمنیها نزدیک میکند و ما را به گزینش نوع مواجهه با آن آشنا میسازد؛ مثلاً در نوع مبارزه و جهاد امیرمؤمنان علیه السلام، برخورد آن حضرت با قاسطین (معاویه)، ناکثین (طلحه و زبیر) و مارقین (خوارج)، معمولاً به ریشه و انگیزههای دشمن آنان برمیگردد. در یک تقسیمبندی، میتوان این انگیزهها را از نگاه رهبری به دو بخش تقسیم کرد:
۱- ناآگاهانه: سوء ادراک، بیتوجهی، بازی خوردن، کجفهمی
۲- آگاهانه: سوء نیت، متوجه بودن، مغرض بودن، بازیگری
در همین رابطه است که ما نوع مواجهه امام و رهبری و سخنان این دو بزرگوار را متفاوت میبینیم. مثلاً نوع سخنان امام و رهبری در برخورد با استکبار و صهیونیسم، با عوامل ناآگاه داخلی کاملاً محسوس و ملموس است. نمونه بارز آن، سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی در روز سیزده رجب درباره دشمنی افراد ناآگاه و حتی دوستان کجفهم است که فرمودند: «نباید با یک خطا، دوست را دشمن گرفت» (۱۵/۴/۸۷)
ویژگیهای دشمن و دشمنان:
یکی از موضوعات مهم در دشمنشناسی، شناخت خصوصیات دشمن و دشمنان است که در قرآن کریم به بهترین وجه، این ویژگی درباره کفار، مشرکین و منافقان بیان شده است. در بیان رهبر معظم انقلاب نیز به این ویژگیها اشارههای روشنی شده است:
حماقت و تصمیمات غیر عقلانی دشمن
دشمن همواره و همیشه، از ابتدا تاکنون، قصد ضربه زدن به نظام و انقلاب را داشتهاند؛ اما عدم شناخت از اسلام و انقلاب و تشیع باعث میشود همواره شکست بخورند و به دلیل جهل و حماقت ذاتی خود، از تهدیدهایی که ایجاد میکنند، برای انقلاب اسلامی فرصت بسازند. شما نوع تبلیغات دشمن را در آستانه انتخابات مختلف، از جمله انتخابات دهم ریاست جمهوری دیدید؛ تمام نقشههای آنان با هوشیاری رهبری و مردم نقش بر آب شد. نتیجه اینکه رهبر انقلاب در نماز جمعه تاریخی ۲۹ خرداد ۸۸ فرمودند: «احمقها تصور کردند ایران هم گرجستان است!!»
بهانهجویی دشمن و کوتاه نیامدن او:
هرگز نباید تصور کرد، با رفع یک فتنه و دفع یک تهاجم، دشمن از دشمنی خود دست برمیدارد، خاصیت شیطان، شیطنت است و دشمن دین و انقلاب شیطان مجسم است:
«استکبار عادت به تعارف کردن ندارد که تا ببیند طرف کوتاه آمد، بگوید: «ببخشید! ما با شما عرضی نداریم!». هرگز اینطور نیست! شما در مقابل استکبار و استعمار، هر چه بیشتر خم شوید، بیشتر فشار وارد میکند؛ اگر سرتان را پایین بیاورید، فشار خود را راحتتر وارد میکند تا به سجده بیفتید! وقتی هم در مقابلش به خاک افتادید و سجده کردید، پایش را محکم روی شما میگذارد! این خاصیت قدرتهای استکباری و متجاوز است.» (دیدار با پرسنل ارتش ۲۴/۱/۷۳)
پیر مراد انقلاب اسلامی، خمینی کبیر نیز چه زیبا این مهم را ترسیم میکنند:
«نکته مهمی که همه ما باید به آن توجه کنیم و آن را اساس سیاست خود با بیگانگان قرار دهیم، این است که دشمنان ما و جهانخواران تا کی و کجا ما را تحمل میکنند و تا چه مرزی استقلال و آزادی ما را قبول دارند؟ به تعیین آنان “مرزی” جز عدول از همه هویتها و ارزشهای معنوی الهیمان نمیشناسند. به گفته قرآن کریم (بقره/۱۲۰)، هرگز دست از مقابله با شما برنمیدارند مگر اینکه شما را از دینِتان برگردانند». (صحیفه نور ۲۰/۲۳۷)
از این سخنان، به ویژگی دیگری از دشمنان پی میبریم و آن اینکه، دشمن ذاتاَ و به خاطر اینکه پشتوانهای ندارد، ترسو و بزدل است و اگر ما مقاومت کنیم، از او کاری بر نمیآید. این مهم درباره شیطان هم آمده است. «اِنَّما سُلطانُهُ عَلَی الَّذینَ یَتَوَلَّونَهُ» (نحل ۱۰۰)؛ شیطان بر کسانی مسلط میشود که زمینه پذیرش ولایت او را دارند.
دشمن بیدار است و منتظر
این فرمایش امیرمؤمنان علی علیه السلام است که فرمود: «وَ مَن نامَ لَم یَنَم عَنهُ»؛ هر که از دشمن غافل شود و آسوده بخوابد، [بداند که] دشمن نمیخوابد.
«دشمن را نباید فراموش کرد. از دشمنی دشمن نباید غافل شد. اگر شما در جبهه نبرد خوابتان برد، معنایش این نیست که سرباز خط مقابل هم خوابش برده، نه؛ او بیدار است؛ منتظر است تا شما خوابتان ببرد و بر سر شما بتازد. (دیدار با خانوادههای شهدای کرمان ۱۲/۲/۸۴)
«مبادا کسی خیال کند که یک دوران، دوران ضربهها بود و تمام شد! نه خیر؛ اگر ما تا پنجاه سال دیگر هم غفلت بکنیم، دشمن مشت خودش را وارد میکند… ما باید هوشیار باشیم و فریب نخوریم.» (دیدار با خانواده شهدای هفت تیر ۸/۴/۷۰)
اهداف دشمن
دشمن انقلاب اسلامی اقتضای ذات انقلاب را که بیداری اسلامی و مقاومت اسلامی است، موجب نابودی استکبار و مظاهر آن میداند. در یک فهرست کلی اهداف دشمن را برای مقابله با این انقلاب میتوان چنین برشمرد:
- ترس دشمن از الگو شدن ایران:
«از آینده ایران میترسند که ملت ایران… برای بقیه کشورهای اسلامی الگو شود… میخواهند نگذارند شما به آنجا برسید.» (دیدار با اعضای انجمنهای اسلامی دانش آموزان ۲۴/۱۲/۸۳)
- از بین بردن اسلام ناب و انقلابی و نظام اسلامی:
«آن نکته اصلی را که میخواهم عرض کنم، این است که استکبار که با اسلام و انقلاب اسلامی دشمنی دارد، همیشه و در هر زمان به شکلی در صدد فاجعه آفرینی است.» (۸/۴/۷۰)
- احیاء مجدد پایگاه اصلی استکبار در خاورمیانه:
«دشمن اصلی در مقابل نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران اولاَ صهیونیستها هستند… و دشمن دیگر هم رژیم آمریکا است… آن دشمنی هم به ظاهر این است که پایگاه عظیم اقتصادی و سیاسی و نظامی آمریکا در ایران از دستش رفته و حالا میخواهد بازگرداند.» (۳۰/۸/۷۵)
- تضعیف وحدت و ایمان و روح امید در مردم:
- جلوگیری از گسترش اسلام ناب در دنیا (۲۶/۲/۸۲)
- تضعیف ارکان نظام اسلامی به ویژه ولایت فقیه (۵/۹/۷۶)
- القاء ناکارآمدی دین (۲۸/۱۱/۸۷)
- تفکیک دین از سیاست (۲۱/۱۱/۷۷)
«دشمن سه هدف مرحلهای و مقطعی را تعقیب میکند:
اول: تخریب وحدت ملی
دوم: تخریب ایمان و باورهای دینی
سوم: تخریب روح امید و تخریب آینده در ذهن مردم» (خطبههای نماز جمعه تهران ۲۶/۹/۷۸)
سیاستها، راهبردها و برنامههای اصلی دشمن
بدون هیچ مقدمهای، مطالعه بیانات رهبری عزیز بهترین راهگشا است:
«من برنامههای استکبار جهانی را علیه ملت ایران در سه جمله خلاصه میکنم:
اول: جنگ روانی
دوم: جنگ اقتصادی
سوم: مقابله با پیشرفت و اقتدار ملی» (۱/۱/۸۶)
۱- جنگ روانی
عملیات و جنگ روانی که همان اقدامات از پیش تعیین شده دشمن برای انتقال اطلاعات به مخاطبین با هدف تأثیرگذاری بر احساسات و انگیزه آنان است، در محورهای مهمی توسط دشمن در حال اجراست. محورهایی مانند:
- مرعوب کردن مسئولان، شخصیتهای سیاسی و نخبگان کشور
- تضعیف ارده عمومی مردم
- تغییر درک صحیح مردم از واقعیتهای موجود در جامعه
- سلب اعتماد ملت از مسئولان
- ترویج شایعه تحریم اقتصادی و فشار اقتصادی بر کشور
- ترویج شایعه جنگ و تهدید علیه ایران
- عوض کردن جای متهم و مدعی با ابزار تبلیغاتی و رسانهای
- ترساندن ملتهای منطقه از ملت ایران و انقلاب اسلامی
- دامن زدن به اختلافات مذهبی، قومی، جناحی، سیاسی و رقابتهای صنفی
لذا در ادامه توصیه میکنند:
«من به این مناسبت، به عناصر سیاسی داخلی هم نصیحت میکنم که مراقب باشند طوری حرف نزنند، طوری تصمیمگیری نکنند که به مقاصد دشمن در این جنگ روانی کمک کنند.»
۲- جنگ اقتصادی:
این عرصه از دشمنی به علت اینکه برای مردم محسوستر است، همواره مورد توجه دشمنان بوده است. از نگاه مقام معظم رهبری، دشمن از چند محور در این عرصه وارد میشود:
- تضعیف روحیه «ما میتوانیم» برای از بین بردن استقلال اقتصادی
- تحریم اقتصادی و تشدید آن با بهانهجوییهای مختلف
- جلوگیری از تحقق آرمانهای بزرگ نظام در تحول اقتصادی، مانند اجرای اصل ۴۴
- شیوع و گسترش فساد اقتصادی و اداری
- سوق دادن مسئولان و کارگزاران نظام به سوی فعالیتهای تجملگرایانه اقتصادی
- بزرگنمایی و سیاهنمایی مشکلات اقتصادی کشور
- کوچکنمایی خدمات انجام شده در عرصه اقتصاد توسط دولت» (۱/۱/۸۶ ؛ ۱۴/۳/۶۹)
۳- مقابله با پیشرفت و اقتدار علمی کشور
پیشرفت و اقتدار علمی کشور همواره مرهون نسل آیندهساز است؛ لذا نقطه کانونی توجه دشمن در این عرصه به نوجوانان و جوانان است. چرا که اگر جوان ایرانی شعار «ما میتوانیم» را که تازه آموخته و شیرینی آن را تجربه کرده است و در عرصههای مهم علمی دنیا خوش درخشیده است، تکرار کند و آن را در فرهنگ خود نهادینه سازد، روز دشمن و آینده او تاریک خواهد شد. از این رو تمام توان و تلاش خود را با ابزار مختلف فرهنگی، سیاسی و اقتصادی به کار گرفته است تا ایران را متوقف نماید.
«از آینده ایران میترسند؛ نمیخواهند به پیشرفت علمی و مدنی و اجتماعیاش برسد که برای بقیه کشورهای اسلامی الگو شود.» (افقهای آرمانی۲/۱۵۸)
«امروز سیلیخوردگان از انقلاب و آن کسانی که با پدید آمدن نظام اسلامی بساط غارتگریشان از این کشور برچیده شده است، روی جوانها متمرکز شده اند.» (افقهای آرمانی۲/۱۶۴)
«دشمن این را میخواهد؛ چرا؟ چرا روی شما اینقدر حساس است؟ چرا شما را هدف حملات خودش قرار داده؟ چون میداند شما اهمیتتان از ما برای آینده انقلاب بیشتر است… آن که پایدار است و نگهدارنده این بناست شمایید.» (افقهای آرمانی۲/۱۶۵)
«دشمن به هر وسیلهای که بتواند متشبث میشود تا شما ساخته نشوید… با سرگرم کردن جوانان به کاری غیر از سازندگی، چه سازندگی درسی و علمی و چه سازندگی اخلاقی و اسلامی، میخواهد ذهن جوانان را به خودش جذب کند.» (افقهای آرمانی۲)
با نگاه دقیق به بیانات مقام معظم رهبری، راهبردهای اصلی دشمن را در یک جمعبندی کلی میتوان همان سه راهبرد اصلی شیطان در همیشه تاریخ برشمرد که این زمان جلوهها و چهرههای نوینی دارد؛ جلوههایی که برگرفته از سیاستهای استعمار نوین (فرا نو) و با هدف تاثیرگذاری بر تصمیمسازیها و تصمیمگیری رهروان راه حق اعمال میشود. این سه راهبرد عبارتند از:
- تهدید و ترساندن (زور)
- تطمیع و به طمع واداشتن (زر)
- وعده دادن و اغفال و فریبکاری (تزویر)
این سه راهبرد را در روشها و شیوههای دشمنی دشمنان هم به خوبی میتوان دید.
شناخت شیوهها و روشهای دشمنی
بعد از دشمنشناسی، شناخت توطئهها، نقشهها و طرحهایی که دشمن، دشمنی خود را در قالب آن روش اعمال میکند اهمیت دارد. روشهایی که برخی از آنها آشکار است (مثل حمله نظامی و عملیات تروریستی و آشوبهای خیابانی و…) و گروهی عمده از آنها غیر علنی و پیچیده است. بر اساس همان سه راهبرد «زر و زور و تزویر» یا تهدید و تطمیع و وعده دادن، میتوان روشهای دشمنی دشمنان را چنین تقسیمبندی کرد:
- روشهای فیزیکی (سخت):
- زور: (اعمال زور و حمله و شکنجه)
- زر: (تحریم اقتصادی)
- تزویر: (تبلیغات رسانهای، خودسازی)
- روشهای غیر فیزیکی (نرم):
- ( رواج فرهنگ تنبلی برای رکود اقتصادی)
- (رواج فساد جنسی برای نابودی هویت دینی و ملی)
- (ارائه جلوههای فریبنده از تمدن غرب برای رواج غربزدگی)
بر این اساس، توطئههای دشمن را در چهار عرصه میتوان برشمرد:
- توطئه فرهنگی برای از بین بردن هویت دینی و ملی
- توطئه سیاسی برای اختلال در آرامش و امنیت کشور و ایجاد تفرقه
- توطئه اقتصادی برای به هم زدن امنیت اقتصادی و جلوگیری از خود کفایی
- توطئه نظامی برای دستیابی سریعتر به نابودی نظام
دشمن در این چهار فاز و مرحله، همزمان وارد شده و از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون، روی یک مرحله یا دو مرحله تمرکز کرده است و در همیشه زمان از راهبرد تهدید و تطمیع یا همان سیاست چماق و هویج بهره برده است؛ اما بحمدالله به نتیجه کمتری دست یافته است.
مقام معظم رهبری، طی بیاناتی مفصل و هشدار دهنده، به مناسبتهای مختلف ابعاد و عرصههای دشمنی را در چهار فاز مذکور بیان فرمودهاند. مثلاً در عرصه توطئه فرهنگی، ایشان طی یک مهندسی هوشمندانه، توطئههای دشمن را از سال ۶۸ تاکنون به ترتیب چنین معرفی کردهاند:
«تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی، قتل عام فرهنگی، ناتوی فرهنگی»
که تفصیل چرایی و چیستی این نامگذاری فرصت جداگانهای میطلبد. ایشان در سالهای اخیر (از سال ۸۱ تاکنون) مسأله مهندسی فرهنگ و مهندسی فرهنگی را برای مقابله با توطئههای مختلف دشمن مطرح کرده و با جدّیت در حال پیگیری آن هستند.
در عرصه سیاسی نیز عمده تمرکز رهبر معظم انقلاب اسلامی بر معرفی توطئه دشمنان در ایجاد تفرقه و شیوهها و سیاستهای دشمنی آنان و راههای مقابله با آن است. سخنان راهگشا، تأسیس مجامع و کانونهای ایجاد وحدت مانند مجمع تقریب مذاهب و مجمع جهانی اهل بیت و نامگذاری سالهایی به عنوان اتحاد ملی و انسجام اسلامی و وحدت و همبستگی ملی، شیوههای مقابله با این توطئههاست.
در عرصه اقتصادی، بهترین راه مبارزه با دشمن را خدمت به مردم و تلاش مسئولان برای خدمت بیمنّت به امت، مبارزه با فقر و فساد و تبعیض، مبارزه با رانتخواری، تلاش برای تحقق اصل ۴۴ و پیگیری جدی آن به عنوان کلید اصلی و مهم تحقق عدالت اقتصادی و توزیع عادلانه ثروت دانستهاند.
در عرصه علمی، تعیین ابعاد توطئه دشمن در گذشته و حال و آینده برای مقابله با روح خودباوری و اعتماد به نفس و همچنین پیگیری و نظارت مستقیم در عرصههای فناوری هستهای، نانو، هوا و فضا، سلولهای بنیادین و طرح مسأله مهم نهضت نرمافزاری و نهضت تولید و تهیه نقشه جامع علمی کشور که در حال تدوین و تهیه است، توسط ایشان انجام گرفته است.
در عرصه نظامی، به مصداق آیه «وَ اَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّهٍ» (انفال ۶۰) از جایگاه فرماندهی کل قوا، با تبیین دقیق علمی و راهگشاییهای عملی ایشان، ایران توانسته است به جایگاه قدرت اول بازدارندگی نظامی در منطقه دست یابد و به عنوان یکی از قدرتهای نظامی جهان مطرح شود و تا حد زیادی دشمن را از عملی ساختن تهدیدهای نظامی منصرف سازد.
در این بخش فقط به محورهایی از بیانات راهگشای ایشان اکتفا میکنیم:
- تحقیر فرهنگ اسلامی: «دشمن فهمیده است موفقیت ملت ما، فرهنگ ماست. از این رو تمام تلاش خود را روی این منطقه متمرکز کرده است.» (۲۰/۳/۸۰)
- استفاده از روشهای گوناگون تبلیغاتی؛ (۲۴/۵/۷۴)
- ترویج آزادی وارداتی (اباحهگری و اندلسی کردن ایران)؛ (۲۴/۵/۷۴ ؛ ۶/۱۲/۸۱)
- تفرقهافکنی و اختلافاندازی (۵/۶/۸۰ و موارد متعدد دیگر)
- ایجاد هرج و مرج و ناامنی (۲۱/۸/۸۰)
- به کارگیری ابزاریِ روشنفکر نماها و برخی احزاب (۲۱/۸/۸۰)
- ایجاد اختلاف در رأس حاکمیت نظام (۱۹/۲/۸۴)
- ترویج فساد اخلاقی و شهوترانی از راه رسانهها (ماهواره، اینترنت و…)؛ (۲۲/۷/۷۴ ؛ ۳۰/۵/۷۰)
- شایعهپراکنی برای لرزاندن دل مردم (۳۰/۵/۷۰)
- رواج دنیا طلبی در بین مسئولان (۱۵/۱۰/۷۲)
- القای دینگریزی در جوانان (در حالیکه کاملاً خلاف واقع است)؛ (۲۶/۲/۸۲)
راههای مقابله با دشمنیِ دشمنان
آنچه گفتیم، از شناخت دشمن تا شناخت سیاستها، راهبردها و شیوههای دشمنی او، بخشی مهم از راههای مقابله با دشمنان بود، اما یادآوری راههای مقابله، از منظر دیگر میتواند بیش از پیش به کمک ما بیاید. شاید نگاهی دوباره به شیوهها و راههای مبارزه با شیطان برایمان مفید باشد:
گام اول: کاوش و بازنگری در حوزه شناخت تواناییهای خود و تقویت روحیه خودباوری و عزتنفس
گام دوم: مراقبتهای اخلاقی از آسیبها و بیماریهای نفسانی فردی و اجتماعی
گام سوم: افزایش معرفت دینی و بصیرت سیاسی
گام چهارم: چشم از اشاره ولی فقیه برنداشتن
گام پنجم: به روز کردن اطلاعات و تحلیلهای سیاسی از توطئههای دشمن برای آمادگی و مقابله با آن
مقام معظم رهبری در یک دستورالعمل ارزنده و راهگشا، راه مبارزه با دشمن را در سه نکته اصلی جمعبندی میکنند:
«۱- هوشیاری و درک موقعیت
۲- جرأت اقدام و نترسیدن
۳- ایمان و امید به آینده
این سه درس مهم هستند که راهگشای امروز و آینده ملت و کشور هستند.» (۲۱/۸/۸۰)
سخن آخر:
حرف آخر، همان سخن همیشگی انبیاء و اولیاء و امام راحل و وصیت همه شهیدان است که اینک از بیان روشنگرانه رهبر حکیم انقلاب که دنیایی از معنا را با خود به همراه دارد:
«درسی که قرآن در باب جنگ احد به ما داد، درس بزرگی است و متعلق به همیشه است. خلاصه مطلب هم این است که خدای متعال به مسلمانان وعده میکند که ما شما را کمک خواهیم کرد و این وعده در جنگ احد عملی میشود: «وَ لَقَد صَدَقَکُم اللهُ وَعدَهُ» (آل عمران ۱۵۲)؛ وعده کمک تحقق یافت و شما پیروز شدید و دشمن مجبور به عقبنشینی شد؛ تا اینکه مشکل از خود شما شروع شد. آنگاه قضیه به عکس شد: «حَتّی اِذا فَشِلتُم»، اول سست شدید و به درگیری بر سر دنیا پرداختید؛ «وَ عَصَیتُم»؛ پُستتان را ترک کردید؛ «ذلِکَ بِاَنَّ اللهَ لَم یَکُ مُغَیِّراً نِعمَهً اَنعَمَها عَلی قَومٍ حَتّی یُغَیِّروا ما بِاَنفُسِهِم» (این به خاطر آن است که خداوند نعمتی را که به گروهی داد، تغییر نمیدهد، مگر آنکه خودشان تغییر دهند – انفال ۵۳). این یک قانون است؛ مثل قانون جاذبه؛ مثل قوانین دیگر طبیعی و تاریخی.
… نگوییم که آن چند ساعت به ما چه! الآن همه ما در همان وضعیتیم. جامعه ما نه امروز، بلکه از بعد از پیروزی انقلاب در همان وضعیت است؛ پیروزی مرحلهای انجام گرفته است. ما مأموریم بر اینکه شکاف و کمینگاه را حراست کنیم و محافظت بکنیم. اگر غفلت کردیم، دشمن ما را دور خواهد زد و ضایعه خواهد آفرید. از اول انقلاب تا حالا نگاه کنید! هرجا دور خوردیم، بر اثر چنین غفلتی بوده است.» (۲۲/۵/۷۰)
چند کتاب و مقاله برای مطالعه:
- دشمن شناسی از دیدگاه مقام معظم رهبری؛ انتشارات سطر. قم چاپ اول ۱۳۸۱
- دشمن شناسی از دیدگاه مقام معظم رهبری؛ دفتر سیاسی سازمان عقیدتی – سیاسی وزارت دفاع، چاپ اول ۱۳۸۱
- راهبردها در کلام رهبر، ج دوم، فصل سی و دوم: «دشمن»، صص ۱۷۸-۱۵۵
- افقهای آرمانی (بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای انجمنهای اسلامی دانش آموزان، جلد اول، فصل ششم: «دشمنشناسی»، صص ۱۵۵-۱۶۷
- مبانی تصمیمگیری سیاسی از دیدگاه امام خمینی، انتشارات سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول پاییز ۷۳، فصل دوم، بند چهارم: «دشمنشناسی»، صص ۲۹۶-۲۷۷
- مصاف بیپایان با شیطان، تحقیق اندیشههای دکتر فتح الله نجارزادگان (که طرح مطالعه شیطانشناسی از این کتاب اقتباس شده است)، انتشارات بوستان کتاب قم، ویرایش دوم
- دشمنشناسی از دیدگاه مقام معظم رهبری، حمید رضا بهمنی، مقاله مندرج در کیهان ۱۶/۲/۸۶
- دشمنشناسی از دیدگاه مقام معظم رهبری، علی اخترشهر، مجله ماهانه آموزشی – اطلاع رسانی معارف، شماره ۶۴۵، اسفند ۸۷
- سخنرانی مقام معظم رهبری در جمع مجاوران و زائران حریم رضوی ۱/۱/۸۶
* در تدوین و تنظیم این مقاله، به منابع فوق مراجعه و از آنها اقتباس و استفاده شده است.