حیا
حیا
در برخورد با برخی از انسان‌ها، صفتی در آنان نمایان است که باعث متمایز شدن آنها می‌شود و چهرۀشان را جذاب‌تر و رفتارشان را دلنشین‌تر می‌کند. نوع نگاه‌شان متمایز از دیگران است و گویش و کلام‌شان دیگرگونه است. گویی هاله‌ای محیط پیرامون آنان را فراگرفته است که آنان را از برخوردهای ناهنجار و ناشایست افراد کم‌توجه، مصون می‌دارد. برخورد با این افراد، ما را به یاد اصلی ژرف و عمیق در فطرت‌مان می‌اندازد، با نام «حیا».
امیرحسین بانکی پور فرد، نویسندۀ کتاب «حیا»، در مسیر بررسی این خوی زیبا در دوازه فصل، به طور مبسوط به بازشناسی مفهموم حیا، جایگاه حیا، آثار حیا، جلوه‌های حیا، حیای منفی، عوامل ظهور و بروز حیا، عوامل و عواقب ترک حیا، حیای خدا و اولیای الهی، حیا در حضور اولیاء، نقش حیا در ایجاد روابط و پیوندها، حیای زن و حیا در ادعیه می‌پردازد.
از طرفی موضوع زیبا و کاربردی حیا و از طرف دیگر نورانیت احادیثی که در سراسر کتاب به چشم می‌خورد، باعث گردیده است تا این کتاب با استقبال چشم‌گیری مواجه شود و انتشارات حدیث راه عشق، آن را تا هجده چاپ، بازنشر نماید.